Tłumik wah-wah (tzw. „Harmon” mute) z mosiądzu jest świetnym wyborem dla trębaczy, którzy chcą uzyskać zarówno klasyczne jazzowe brzmienie, jak i eksperymentalne efekty dźwiękowe.

Tłumik składa się z cylindrycznego korpusu z szerokim kielichem oraz wyjmowanego „korka” (tube/pipe), który umożliwia uzyskanie charakterystycznego efektu „wah-wah” po przesuwaniu nim lub zakrywaniu dłonią otworu. Przy szybkim operowaniu korkiem przypomina efekt gitarowy wah-wah.

Bardzo popularny w jazzie lat 50. i 60. (Miles Davis, Dizzy Gillespie, Clark Terry).

Nadaje instrumentowi „głosowości” – frazy mogą brzmieć jak rozmowa lub śpiew.

Zastosowanie:
- Cool jazz i bop – nadaje frazom płynność i wyrafinowaną barwę, daje wrażenie miękkości, intymności i lekkości.
- Big bandy – efekt „talking trumpet”
- Jazz filmowy i lounge – tworzy nostalgiczny, filmowy klimat retro

Best Brass deklaruje, że ich tłumik „Wah-Wah & Cool Jazz” ma unikalny projekt akustyczny, który stara się zachować dobrą intonację zarówno ze stemem, jak i bez niego (czyli bez rurki) - co eliminuje typowy problem, że bez stemu stłumiky „podnoszą” wysokość dźwięku. 

Różnice między tłumikiem miedzianym (copper) a mosiężnym (brass) w modelach typu wah-wah / Harmon - choć subtelne - mogą mieć wpływ na brzmienie, wagę, zachowanie akustyczne i charakter instrumentu w konkretnych kontekstach jazzowych.

Miedź jest zazwyczaj cięższa niż mosiądz o tej samej grubości. Daje cieplejszy, bardziej miękki dźwięk, większe tłumienie wysokich częstotliwości. Barwa ciemniejsza, bardziej aksamitna, łagodniejsza. Może lepiej tłumić niechciane częstotliwości i prowadzić do bardziej wyrównanego brzmienia w całym rejestrze.

Mosiądz może być nieco mniej aksamitne, ale za to żywsze. Pozwala bardziej „przebić się” w średnich i wysokich częstotliwościach. Może łatwiej „współpracować” z instrumentami o jasnej barwie, bardziej klasycznym brzmieniu

Wnioski - co lepiej wybrać?
Jeśli Twoim celem jest ciepłe, miękkie, bardziej aksamitne brzmienie w stylu balladowym czy subtelnym jazzie - wersja miedziana będzie często lepszym wyborem.
Jeżeli natomiast chcesz bardziej jaskrawego, metalicznego, przebijającego się tonu (np. w bardziej intensywnych aranżacjach), wersja mosiężna może Ci bardziej odpowiadać.

W praktyce wiele zależy od instrumentu (jego barwy, czary, materiału) oraz od Twojej embouchury i sposobu gry - różnice materiałowe są subtelne, a dobry projekt tłumika (jak ten od Best Brass) może zniwelować wiele minusów.

 Wersje mosiężne będą lżejsze, co może być zaletą przy dłuższej eksploatacji.